ประเทศไทย ได้ชื่อว่าเป็นสังคมเกษตรกรรม คนไทยจึงผูกพันในการเกษตรมาเป็นเวลาช้านาน อันเห็นได้จากวิถีชีวิตของคนไทย ที่ยึดถืออาชีพเกษตรกรรมเป็นหลัก ปลูกข้าว ปลูกผัก เลี้ยงปลาเป็นอาหารในครัวเรือน หากเหลือก็ยังได้เผื่อแผ่ไปให้เพื่อนบ้าน ขาย หรือแลกเปลี่ยนกับสิ่งที่ตนต้องการ
ผิดกับในปัจจุบันที่จำนวนประชากรในประเทศเพิ่มขึ้น ในขณะที่วิถีชีวิตของผู้คนได้เปลี่ยนไป เป็นการเปลี่ยนจากสังคมเกษตรกรรมไปเป็นสังคมอุตสาหกรรม กอปกับพื้นที่ทางการเกษตรลดน้อยลง กลายเป็นบ้านจัดสรรไปก็มาก ผู้คนใช้ขีวิตอย่างเร่งรีบไปไม่มีเวลาปลุกพืชผักไว้กินเอง จำเป็นต้องซื้อหาแทบทั้งสิ้น ซึ่งอาจเสี่ยงต่อการได้รับสารเคมีที่ตกค้างอยู่ในผักที่ทำให้เจ็บป่วยได้
จะเป็นเรื่องดีแค่ไหนถ้าพวกเราสามารถปลูกผัก ผลไม้ในภาชนะที่ปลอดภัยจากสารเคมีไว้รับประทานกันในครัวเรือน เป็นการเดินตามแนวพระราชดำรัสเศรษฐกิจพอเพียงที่ดีอีกทางหนึ่ง
ประโยชน์ของการปลูกไม้ผลในภาชนะ
– ใช้พื้นที่น้อย สามารถเคลื่อนย้ายได้ง่าย
– เจริญเติบโตได้เร็วกว่าปลูกลงดิน ให้ผลผลิตเร็ว
– ง่ายต่อการดูแลรักษา
– ควบคุมคุณภาพ และรสชาติได้ ดีกว่าปลูกลงดิน
– ใช้เป็นไม้ประดับภายในบ้าน
– มีส่วนช่วยลดภาวะโลกร้อน
ชนิดของไม้ผลที่ปลูกในภาชนะ
ลำไย มะม่วง ลิ้นจี่ ส้ม ส้มโอ มะนาว องุ่น เมล่อน ชมพู่ เชอร์รี่ มะเฟือง ฯลฯ
ภาชนะที่ใช้ปลูก
– วัสดุที่ไม่ใช้ประโยชน์แล้ว เช่น ปีบ กะละมัง ถังน้ำ ตุ่มใส่น้ำ ตุ่มกรองน้ำ หม้อต่างๆ ยางรถยนต์ ฯลฯ
– กระถางพลาสติก กระถางดินเผา กระถางโอ่งมังกรราชบุรี วงบ่อซีเมนต์ ฯลฯ